Mundart

De Klappájungen vun Nauatt. So wôar et frieja, viam Kreesch.

Wat as en Klappá? En Klappá, daat as e Kasten, dän as uwen un innen (unten) óp, annewaänisch seehn Hozele: ijstschá mat klänen helzenen Hämascha drôhn. Vunn ára Walz, ôhn der klän Zaapen stehn, gän die Hämascha durisch en Kuarwel geehnt de Kaste\' geschlôhn. Un daat get et Geklappá. Ôhn da Klappá as e Riemen fiar iewá de Kapp oder de Schéllá viear de Brost zu hänken. So en Klappá as fier Kanna vun finnef bis nein Joahr. Fiear klähn Kanná get et en Hôhneklappá. Dat as e Brätschen wie en Aacht geforemt. Innen (unten) as e Stiel drôhn, un uwen dróp as en Hämaschen, dat klappert, wemma de Hôhneklappá wie en Schäal róp un rôb schlät. A\' jiedem Haus hót e schunn immer - je nô da Kannazôhl - än oder meh Klappán gänn. Ma kaan se net käfen. Se gänn vum Vattá oder vum Großvattá gemaach un vunn äna óp de ahná Generation vererevt. Griendunnischdisch, Koarfreidisch, Koarsamsdisch as de Kierisch viearmettés. Griendunnischdisch morijens nôhm Gloria an da Mass flliehen de Glaken nô Rom fier ze bäschten. Die Kanná, die net an de Kierisch gôh missen, die Klähnen, die gänn vunn hierá Móttá óp de Strôß gescheckt fier ze ko:uken … Weil de Glaken jô foart seehn. missen de Leiit äwer trotzdäm wessen, winnee de Kieresch ôfänkt oder den "Aängel des Herrn" gebät gä\' muss. Also muss geklappert gänn. Klappán dierfen numme Jungen. 40 Joaahr speedá seen óch Fraaleit dabe:ij. De Klappájungen missen vunn Griendunnischdisch bis Koarsamstischméttisch de Kiearscheglaaken ersaätzen. Se fänken Griendunnischdisch ôhn mat dem Méttischlauden. Se träafen sesch aal an da Sche:ijßhaäk.beim letzt\'n Haus. Punkt halevá Zweeléf fänken se ôhn ze klappern. Mundartexperte Jupp Trauten hat die Klappergeschichte aus dem Jahre 1937 auf Naurather Platt aufgeschrieben. Teil 2 folgt in unserer Samstagausgabe. Sie können sich den Text vorlesen lassen unter volksfreund.de/platt

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort